วัดแก้วพิจิตร ตั้งอยู่ทางฝั่งขวาของแม่น้ำบางปะกงเขตเทศบาลเมืองปราจีนบุรีห่างจากตัวเมืองไปทางทิศตะวันออก ประมาณ 2 กิโลเมตร เป็นวัดเก่าแก่สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2422 โดยนางประมูลโภคา (แก้ว ประสังศิต) ภรรยาของขุนประมูลภักดี
ต่อมาในปี พ.ศ. 2461 เจ้าพระยาอภัยภูเบศร (ชุ่ม อภัยวงศ์) ได้สร้าง พระอุโบสถเพิ่มเติม มีลักษณะทาง สถาปัตยกรรมภายนอก และการตกแต่งภายในอาคาร ผสมผสานระหว่างศิลปะไทย จีน ยุโรป และ เขมร
อาคาร ที่สำคัญภายในวัด ได้แก่ พระอุโบสถ ที่ฝาผนังด้านนอกมีภาพปูนปั้นตัวละคร
ในเรื่องรามเกียรติ์ มีเสาแบบกรีก ด้านนอกหัวเสาเป็นแบบโครินเธียล
ด้านบนสุดของผนังด้านนอกเป็นภาพปูนเปียกรูปชาวต่างชาติ รายล้อมเต็ม ไปหมด มีพวงอุบะผลไม้ (fruit festoon) เชื่อมต่อระหว่างเสา ราวบันได ทางขึ้น พระอุโบสถเป็นรูปมังกร และที่หน้าบันก็มีรูปมังกรเช่นกันประตูซุ้มด้านนอกพระอุโบสถเป็นศิลปะปูนปั้นแบบเขมรมีรูปดอกไม้ นาฬิกาบอกเวลา 11.48 นาฬิกา ซึ่งเป็นปริศนาธรรมว่ายังไม่เที่ยง (ทั้งเวลาและชีวิต)
ภายในพระอุโบสถประดิษฐานพระประธานพระนามว่า พระปางประธานอภัย ที่ฐานพระบรรจุอัฐิของเจ้าพระยาอภัยภูเบศร มีเสาสูงแบบกรีก 8 ต้น โคมไฟเป็นแชนดิเลียร์โบราณ ลวดลายบนประตูเป็นรูปวาดดอกไม้แบบจีนส่วนบานหน้าต่างพระอุโบสถทั้งด้านในและด้านนอกเป็นลายลงรัก
ปิดทองตัวละครเรื่องรามเกียรติ์
[mappress mapid=”1753″]
